تست آنتی بادی چیست؟
آزمایش آنتی بادی، یک آزمایش خون است برای بررسی این‌که آیا شما قبلا به کووید-۱۹ مبتلا شده‌اید یا خیر. این آزمایش هنوز به طور گسترده در دسترس عموم قرار نگرفته است.
آزمایش آنتی بادی چه چیزهایی را روشن می‌سازد؟
آزمایش آنتی بادی می‌تواند به شما بگوید که آیا قبلا کرونا ویروس داشتهاید یا خیر.
این آزمایش برای همه‌ی افراد کاربرد ندارد، چرا که بدن بعضی از افرادی که کرونا ویروس داشته اند آنتی بادی تولید نکرده است.
آزمایش آنتی بادی به شما نمی‌گوید که؛
- در برابر کووید۱۹ ایمن هستید.
- ناقل ویروس هستید یا خیر.
برای فهمیدن این‌که شما در حال حاضر کرونا ویروس دارید یا خیر یک تست متفاوت هم وجود دارد. برای اطمینان حاصل کردن از مبتلا بودن یا نبودن به کووید۱۹ آزمایش PCR دهید.
مهم؛
اگر جواب آزمایش آنتی بادی شما مثبت بود، همچنان لازم است که توصیه‌های مربوط به فاصله گذاری و بهداشت فردی را مانند بقیه افراد دنبال کنید. این شامل رعایت فاصله دو متری (سه قدمی) با افراد و شستن (۲۰ثانیه ای) مداوم دست‌ها می‌باشد.
آزمایش آنتی بادی چگونه عمل می‌کند؟
آزمایش آنتی بادی در واقع آنتی بادی‌های (پادتن‌ها) موجود در خون شما را بررسی می‌کند.
بدن شما وقتی دچار یک عفونت می‌شود آنتی بادی می‌سازد. آنتی بادی به مبارزه بدن علیه عفونت، کمک می‌کند.
اگر شما آنتی بادی‌های ویروس کووید۱۹را در خونتان داشته باشید احتمالا قبلا به ویروس مبتلا شده‌اید.
هنوز مشخص نیست که آیا داشتن آنتی بادی شما را از ابتلای مجدد به این ویروس ایمن می‌کند یا خیر.
من شنیده ام که سیستم ایمنی بدن هنگام آلوده شدن با ویروس کووید-19 انواع مختلفی از آنتی بادی‌ها تولید می‌کند. تفاوت آنها چیست؟ چرا این مسئله مهم است؟
هنگامی که فرد به ویروس یا باکتریایی مبتلا شود سیستم ایمنی فرد سالم، آنتی بادیهایی را علیه یک یا چند مولفه ویروس یا باکتری ایجاد می‌کند.
ویروس کرونا حاوی ریبونوکلئیک اسید (RNA) است که توسط یک لایه محافظ احاطه شده است، و دارای پروتئینهای اسپایک بر روی سطح بیرونی است که می‌تواند به سلول‌های خاصی در انسان بچسبند. پس از آن درون سلول، RNA ویروسی شروع به تکثیر می کند و همچنین فرآیند تولید پروتئین را آغاز می‌کند که هر دو به ویروس اجازه میدهند سلول‌های بیشتری را آلوده کرده و در بدن بخصوص در ریهها پخش شود.
در حالی که سیستم ایمنی بدن به طور بالقوه می‌تواند به بخشهای مختلف ویروس پاسخ دهد، پروتئین اسپایک است که بیشترین توجه را به خود جلب می کند. سلول‌های ایمنی پروتئین اسپایک را به عنوان یک ماده خارجی تشخیص میدهند و در پاسخ به آن، آنتی بادیهایی تولید می‌نمایند.
دو دسته اصلی آنتی بادی وجود دارد:
اتصال آنتی بادی‌های متصل شونده؛ این آنتی بادی‌ها می‌توانند به پروتئین اسپایک یا پروتئین متفاوتی موسوم به پروتئین نوکلئوکپسید متصل شوند. آنتی بادی‌های متصل شونده را می‌توان با آزمایش خون که حدود یک هفته پس از عفونت اولیه گرفته می‌شود تشخیص داد. اگر آنتی بادی پیدا شود بسیار محتمل است که فرد به ویروس کووید-19 آلوده شده باشد. سطح آنتی بادی با گذشت زمان پس از عفونت کاهش می‌یابد و گاهی اوقات به سطحی میرسد که غیر قابل کشف است.
آنتی بادی‌های متصل شونده به مبارزه با عفونت کمک می‌کند اما ممکن است در آینده محافظتی در برابر عفونت مجدد ایجاد نکنند. بستگی به این دارد که آیا این آنتی بادی‌ها، خنثی کننده هم هستند یا خیر.
آنتی بادی‌های خنثی کننده؛ بدن این آنتی بادی‌ها را بطور ویژه در برابر پروتئینهای اسپایک می‌سازد. دانشمندان در آزمایشگاه مشاهده كرده اند كه این آنتی بادی‌ها باعث می‌شود از ورود ویروس به سلول‌های زنده جلوگیری شود. FDA هنوز استفاده از آزمایش برای آنتی بادی‌های خنثی کننده را مجاز نکرده است زیرا نیاز به کار با ویروس زنده یا یک شبه ویروس مشابه با نوع حقیقی آن دارد. برای انجام این آزمایش، خون یک فرد را با ویروس زنده مخلوط کرده و در یک لوله آزمایش به همراه سلول‌های زنده برای اندازه گیری چگونگی عمل کِشتن انکوبه می‌نمایند.
علاوه بر این مشاهدات آزمایشگاهی، مطالعات انسانی نشان داده‌اند كه آنتی بادی‌های خنثی كننده ساخته شده در برابر سایر كروناویروس‌ها به جلوگیری از عفونت مجدد كمك می‌كند.
دانشمندان خوشبین هستند که همین مورد در ویروس کووید-19 نیز صادق باشد و آنتی بادی‌های خنثی کننده باعث انسداد انتقال سلول به سلول این ویروس در انسان گردد و حداقل به مدت دو تا سه ماه در برابر عفونت مجدد محافظت نماید.
همچنین افرادی که به طور کامل از یک عفونت کووید-19 بهبود یافته‌اند و آنتی بادی‌های خنثی کننده را در خون خود دارند به طور بالقوه می‌توانند پلاسما یعنی جزءی از خون حاوی آنتی بادی را اهدا کنند تا دیگر بیماران مبتلا به کووید-19 بهبود یابند.
آیا آنتی بادی‌های تولید شده توسط شخصی که با ویروس کرونا آلوده شده است، می‌توانند از مبتلا شدن مجدد او جلوگیری کنند؟
بیشتر افرادی که به ویروس کووید-19 آلوده شده اند چه علائمی داشته باشند و چه نداشته باشند، آنتی بادی (پروتئینهایی که با عفونت‌ها مبارزه می‌کنند) تولید می‌کنند. تحقیق جدیدی که در Nature Medicine منتشر شده، به بررسی مدت زمان بقای این پادتن‌ها پرداخته است. نتایج حاصل از این مطالعه کوچک نشان می‌دهد که سطح یک نوع آنتی بادی در طی دو یا سه ماه به شدت کاهش یافته است. با این حال، کاهش آنتی بادی‌های خنثی کننده که پروتئین اسپایک را بر روی سطح ویروس هدف قرار داده و می‌توانند در مقابل عفونت مجدد محافظت کند، بسیار اندک بوده است.
این‌که آیا آنتی بادی‌های باقیمانده از عفونت مجدد محافظت می‌کنند یا نه و این‌که تا چه مدت این محافظت تداوم دارد هنوز مشخص نیست. این امکان وجود دارد که حتی مقادیر کم آنتی بادی‌های خنثی کننده بتوانند از عفونت مجدد محافظت کنند. از طرف دیگر، وجود آنتی بادی تضمین کننده ایمنی نیست.
نکته دیگر این است که آنتی بادی‌ها تنها بخشی از پاسخ ایمنی بدن هستند. به عنوان مثال سلول‌های حافظه B می‌توانند به سرعت پاسخ آنتی بادی قوی به ویروسهایی ایجاد کنند که بدن قبلاً با آن روبرو بوده است.
